,,Rotterdammers moeten nog een beetje aan de Birò wennen,” vertelt Pieter Vermeer (35), de Nederlandse importeur van het Italiaanse product. Sinds september probeert hij via zijn winkel aan de Kruiskade Rotterdammers te enthousiasmeren voor het hippe, duurzame wagentje. Daarin blijkt hij redelijk succesvol: ,,Van de 450 Birò’s in Nederland, rijden er 300 rond in Amsterdam. De rest in de overige grote steden, waarvan inmiddels een stuk of 50 in de Maasstad.”

Importeur Pieter Vermeer
,,Rotterdammers moeten nog een beetje aan de Birò wennen,” vertelt Pieter Vermeer (35), de Nederlandse importeur van het Italiaanse product. Sinds september probeert hij via zijn winkel aan de Kruiskade Rotterdammers te enthousiasmeren voor het hippe, duurzame wagentje. Daarin blijkt hij redelijk succesvol: ,,Van de 450 Birò’s in Nederland, rijden er 300 rond in Amsterdam. De rest in de overige grote steden, waarvan inmiddels een stuk of 50 in de Maasstad.”

Zoals het een goede salesjongen betaamt, ziet Vermeer alleen maar voordelen in dit vervoermiddel: ,,Het is een echte timesaver; je kan bij files op de weg gewoon doorrijden op het naastgelegen fietspad. Bovendien mag je hem gratis parkeren op de stoep en je betaalt geen wegenbelasting. Ook draag je je steentje bij aan een beter leefklimaat in de stad.”

Eigenlijk ontkomen wij stadbewoners er niet aan, voorspelt Vermeer: ,,Die alsmaar groeiende stad wordt in de toekomst steeds auto-onvriendelijker. Over tien jaar is dit dé manier van verplaatsen in grote steden als Rotterdam.”

Uitvinder van de Birò is de Italiaanse ondernemer Matteo Maestri, telg van een familiebedrijf in landbouwmachines. Met de kennis en kapitaal van het familiebedrijf, ontwikkelde hij het energiezuinige stadskarretje, dat in 2009 werd geïntroduceerd. Anno nu rollen er 600 per jaar van de loopband af.”

Nederlanders lijken de Birò in de harten te hebben gesloten, maar er is ook kritiek. In Amsterdam, waar ‘ie al een aantal jaren rondrijdt – met BN’ers als Edgar Davids, Nicolette van Dam en Douwe Bob als bekendste gebruikers – zijn ze de elektrische brommobiel liever kwijt dan rijk. ‘Ga toch fietsen?’ klinkt het op Twitter, zodra een Birò de stoep blokkeert. Of: ‘Is er al een Birò-overlast meldpunt?’ Maar ook: ‘Levensgevaarlijk, die koekblikjes.’

Want hoe veilig is deze duurzame vierwieler – zonder airbag – eigenlijk? Op de weg oogt de Birò kwetsbaar. Wat heeft zo’n 3 millimeter dik framewerk, bij een botsing met bijvoorbeeld een personenauto, nou te houden? ,,Voor de binnenstad is de Birò veilig zat,” stelt Vermeer, die er zelf al vier jaar in rondrijdt. ,,Hij heeft niet voor niets het speciale voor elektrische auto’s benodigde L6e-certificaat.”

Ook de gemeente Rotterdam is positief, en wil meedenken over zaken als speciale parkeerplekken, oplaadpalen en belangrijke verkeersaders, zoals de Maastunnel en de Coolsingel, Birò-vriendelijk maken. Denk aan extra ruimte op de weg voor fietsers, scooters en Birò’s, die zowel van fietspad als weg gebruikmaken.

De Rotterdamse wethouder Pex Langenberg, van Mobiliteit, Duurzaamheid en Cultuur, juicht de komst van compacte, elektrische wagentjes, zoals de Birò, toe: ,,Kijk, in Rotterdam zal er heus wel kritiek klinken op straat”, voorspelde hij tijdens de opening van de showroom op 7 september, ,,maar daar vinden we wel oplossingen voor. Bij het ontwerpen van wegen en paden houden we in ieder geval rekening met de nieuwe vormen van mobiliteit.”

,,Om onduidelijkheid en irritatie bij de burger weg te nemen, moeten er ook speciale Birò-parkeerplekken komen”, vindt Vermeer. Verder stelt hij: ,,Er moet sowieso een duidelijke wetgeving komen op het gebied van elektrische stadsauto’s.”

Voor nu houden de eigenaren van een Birò zich aan de volgende spelregels: maximaal 45 kilometer per uur op de weg, 30 op het fietspad en 7 kilometer per uur op de stoep. Parkeren op het trottoir is toegestaan, mits er 1 meter doorgang is voor voetgangers. Geef je die ruimte niet, dan riskeer je een boete.

,,Sommige gebruikers leggen de Birò gewoon op de stoep met de ketting aan een lantarenpaal”, weet Vermeer. ,,Onnodig. Diefstalgevoelig is de Birò niet. Een uniek serienummer en een startkaart maken het autootje niet interessant voor dieven.”

De prijs voor een Birò is niet mals: tussen de 12.000 en 13.000 euro, afhankelijk van je wensen. Een vaste accu gaat 180.000 kilometers mee, de uitneembare accu 99.000. Die kost 3.500 euro. Vermeer: ,,Daarbij zijn het design: het ijzeren frame, het (getinte) glaswerk, het lakwerk en het computersysteem nu eenmaal kostbaar.”

Francis Neslo heeft een Birò. En ze kan niet meer zonder, geen dag. Ze is ondernemersdocent op een aantal middelbare scholen, bevallingscoach in opleiding, ondernemer in groentesapjes en eigenaar van dansschool Got2Groove. En dus komt ze in alle uithoeken van de stad.

Neslo: ,,Hoofdreden voor de aanschaf van de Birò is het parkeergemak. Ik werk elke dag op minimaal zes verschillende plekken. Bijvoorbeeld bij de SKVR op de Aert van Nesstraat. Voor een normale parkeerplek kom je dan altijd in de parkeergarage van de Bijenkorf uit. Nu parkeer ik voor de deur op de stoep.

,,Op de Lijnbaan krijg ik nog weleens een boze blik toegeworpen, maar over het algemeen zijn mensen alleen erg nieuwsgierig. Soms vraagt iemand of ik een handicap heb, maar de meeste vragen gaan over de prijs: wat kost dat?

,,Het gemak dat je hem overal kunt opladen, is bepalend geweest in de overweging om de Birò te kopen. In de aanschaf is hij duurder dan onze personenauto, maar je betaalt geen wegenbelasting en je hoeft niet te tanken. Het enige wat ik nu betaal is 20 euro aan verzekeringspremies. ,,Na een jaar staan er zo’n 30.000 kilometer op de teller. Ik heb een uitneembare accu, die na 99.000 kilometer op is, dus over twee jaar moet ik een nieuwe accu van 3500 euro aanschaffen. Dat neem ik voor lief.

,,Problemen met medeweggebruikers heb ik nooit, op dat ene moment na. Bij het passeren van een stevige dame, die ik net niet aanraakte, omdat ze nogal veel ruimte op het fietspad innam, kreeg ik de wind van voren. Zij stuurde de politie op me af. De agent ging naast mijn Birò staan, hij keek en zei: ‘Wat een gers ding!”